Europarlement wil eind aan aalscholverplaag.

Het Parlement wil dat Brussel met een aalscholverbeheersplan komt dat duidelijke aanzetten geeft voor ‘preventieve co-existentiële oplossingen’ (EU-jargon voor eieren rapen), dat de beroepsvisserij en schaal- en schelpdierenkwekers compenseert en dat duidelijk maakt hoe lidstaten een al dan niet tijdelijke uitzondering kunnen vragen op de beschermde status van de kleine zwarte rover. Dat zou de deur openzetten naar drastischer maatregelen zoals gecontroleerd afschieten.

De resolutie van het Parlement volgt op een debat in de EP-visserijcommissie eind vorig jaar. Leden uit zowat alle 27 lidstaten klaagden toen steen en been over de overlast van de aalscholver, die Europese bescherming kreeg toen hij op het punt van uitsterven stond, maar die nu met 2 miljoen hele zeeën, meren en rivieren leegeet en eilanden onder schijt. Alleen in het IJsselmeer is de aalscholver al goed voor 6 à 7 ton vis per dag, aldus destijds Annie Schreijer-Pierik (CDA).
Kwestie van moetenHet Parlement vroeg dertien jaar geleden, maar toen vrijblijvender, ook al om een beheersplan, maar de Europese Commissie staat niet te springen. Met de resolutie van het Parlement, denkt SGP-Europarlementariër Bert-Jan Ruissen, wordt het nu een kwestie van moeten. ,,Beheer van aalscholvers is erg nodig, gezien de grote overlast in vele landen. Beter zou nog zijn dat de Europese Commissie de beschermde status herziet en duidelijk maakt wanneer een diersoort niet langer bedreigd is. Daar zijn nu geen aantallen of regels voor, wat nogal een omissie is.’